Zebrałem informacje odnośnie rodzajów broni białej, ponieważ występujące w Grepolis oznaczenia (obuchowa, tnąca, dystansowa) są dla wielu z nas trochę niejasne.
Broń biała - podział:
1. BROŃ DRZEWCOWA - składa się z grotu (kościanego, krzemiennego czy najczęściej metalu) i długiego dzewca. Możemy ją dalej podzielić na takie, którymi walczy się wręcz - spisa, lanca czy rohatyna. Ciskane w przeciwnika - oszczep i dziryty. Piki i kopie służyły natomiast wyłącznie do pchnięcia.
Nazywana jest również bronią kłującą (kolną), jako że zazwyczaj celem broni drzewcowej było kłucie (ale niejednokrotnie również cięcie, bądź obie te czynności naraz). Kłująca broń drzewcowa służyła głównie do walki piechoty z konnicą.
2. BROŃ OBUCHOWA - składa się trzonu i różnorakich elementów zamocowanych do niego sztywno (topór, buzdygan, maczuga czy wekiera), czy też sznurem lub łańcuchem (morgenszterny, cepy bojowe, czy japońskie nunchaku) służy do zadawania uderzeń i w niektórych odmianach, cięć.
3. BROŃ SIECZNA - składa się z rękojeści i głowni (ostrza, brzeszczota, zwanego też z niemiecka - klingą). Są to wszelkiego typu miecze, szable, kordelasy, jatagany, sejmitary, sztylety itp
Niekiedy wydziela się dodatkowo z broni siecznej:
a. broń kłująca np. szpada
b. broń kłująco-sieczna np. rapier
c. broń obuchowo-sieczna np. czekan
Osobny rodzaj stanowi BROŃ DYSTANSOWA, czyli miotająca - broń ta akumuluje w sobie energię mechaniczną, bądź chemiczną, która w czasie wystrzału przekształcana jest w energię kinetyczną pocisku. Przykładem takiej broni są proca, łuk i kusza oraz machiny oblężnicze (np. trebusz, balista).
Nie klasyfikuje się jej wraz z bronią białą, ponieważ należy do niej również broń palna.
W zależności od rodzaju energii, jaka jest wykorzystywana przez broń miotającą, dzielimy ją na:
neurobalistyczną - wykorzystanie sprężystości materiału użytego do budowy urządzeń miotających (łuk, kusza)
barobalistyczną - wykorzystanie dźwigni i siły odśrodkowej (proca, trebusz)
pirobalistyczną - wykorzystanie siły gazów prochowych (strzelba, armata)
pneumatyczną - wykorzystanie energii sprężonych gazów
Z powyższego zestawienia wynika, że tak naprawdę, zgodnie z semantyką:
Szermierz to wojownik, który używa broni siecznej, inaczej tnącej (miecz)
Hoplita używa broni drzewcowej, inaczej kłującej (włócznia)
Procarz i Łucznik używają broni dystansowej (proca, łuk)
pojęcie Kawalerzysta nie określa rodzaju broni, Kawalerzysta mógłby używać broni siecznej (miecz)
podobnie Rydwan mógłby używać broni drzewcowej/kłującej (włócznia) aczkolwiek historycznie jeśli załogę rydwanu tworzyły dwie osoby był to tylko woźnica i łucznik, w załodze czterosobwej dochodził włócznik i miecznik